زندگينامه: هوگو چاوز

هوگو چاوز در سال 1998 به عنوان رييس جمهوري ونزوئلا انتخاب و در 2 فوريه 1999 رسما تصدي اين مقام را عهده دار شد. چاوز داراي پيشينيه نظامي بود و طي دوران خدمت خود در ارتش ونزوئلا يك نيروي انقلابي درون سازمان ارتش ونزوئلا ايجاد كرد و در سال 1992 كودتايي نافرجام جهت سرنگوني كارلوس اندرس پرس رييس جمهوري وقت ونزوئلا ترتيب داد. [چاوز پس از كودتا دستگير شد. او پس از سپري كردن دو سال در زندان از سوي رافائل كالدرا رييس جمهوري وقت ونزوئلا مورد عفو قرار گرفت. از اين زمان به بعد او از نظامي گري فاصله گرفت و وارد عرصه سياسي شد.

چاوز با استفاده از تبحر خويش در امر سخنوري و شخصيت كاريزماتيكي كه به محبوبيت وي ميان مردم مي‌افزود، به عنوان يك رهبر چپ گرا و يك سيمون بوليوار امروزي - قهرمان استقلال آمريكاي لاتين از استعمار اسپانيا- در انتخابات رياست جمهوري سال 1998 شركت كرد و به عنوان رييس جمهوري ونزوئلا از سوي مردم اين كشور برگزيده شد.

هوگو چاوز پس از در اختيار گرفتن مقام رياست جمهوري دست به اصلاحات گسترده‌اي – موسوم به انقلاب بوليواري- در شئون سياسي، واقتصادي ونزوئلا زد. اين اصلاحات مبناي قضاوت طرفداران و مخالفان چاوز درباره سياست‌هاي وي طي دوران رياست جمهوري‌اش شد.

طرفداران چاوز، وي را رهبري مردم گرا و قهرمان فقرا مي‌دانند، در مقابل منتقدان وي، چاوز را مردي مخالف سياست‌هاي اقتصادي توصيف مي‌كنند. چاوز بويژه در مقام يكي از منتقدان سياست‌هاي آمريكا و اروپا در آمريكاي جنوبي ظاهر شده و تمام هم وغم خويش را متوجه اتحاد و همبستگي ميان كشور‌هاي آمريكاي لاتين و جهان سوم كرده است.او يكي از طرفداران پر وپا قرص فيدل كاسترو رهبر كوبا است و از تصميمات اقتصادي و سياسي  وي حمايت مي‌كند. جورج دبليو بوش رييس جمهوري آمريكا اما از جمله شخصيت‌هاي سياسي است كه همواره از سوي هوگو چاوز شديدا مورد انتقاد قرار گرفته است.

هوگو چاوز اما در دور اول رياست جمهوري خود بر ونزوئلا دوران پر تلاطمي را سپري كرد .چاوز در سال 2002 از يك كودتا و اقدام به آدم ربايي جان سالم به در برد و توانست خود را در مقام رييس جمهوري حفظ كند. او همواره ايلات متحده آمريكا را به طرح ريزي و اقدام به برپايي اين كودتا متهم كرده است.  در اوخر سال 2005 نيز حاميان هوگو چاوز در پي يك پيروزي قاطع بر مخالفان، اكثر كرسي‌هاي مجلس ملي  ونزوئلا را از آن خود كردند.هوگو چاوز پس از پيروزي در انتخابات 3 دسامبر 2006 براي شش سال ديگر به رياست جمهوري ونزوئلا برگزيده شد