زندگی نامه دانيل اورتگا

<خوزه دانيل اورتگا ساودرا‌> ‌متولد سال 1945، رئيس جمهوري فعلي و اسبق نيكاراگوا است. او در بخش اعظم دوران زندگي‌‌ ‌خود، رهبر جبهه آزاديبخش ملي ساندنيستا‌ ‌بوده است‌‌.‌در‌ ‌سال 1979، پس از شورشي عمومي كه به سرنگوني و تبعيد آناستازيو سوموزا منجر شد،‌ ‌اورتگا به عضويت حزب حاكم درآمد و مدتي بعد به عنوان رئيس جمهور انتخاب شده، از سال‌‌ ‌‌1985‌‌ ‌تا 1990 در اين سمت باقي ماند. اولين دوره رياست جمهوري وي، با خط مشي‌ ‌سوسياليستي، اختلافات داخلي، خصومت ايالات متحده و شورش مسلحانه مخالفان كه توسط‌ ‌آمريكا حمايت مي‌شد، بسيار نا آرام بود.‌

در سال 1990، اورتگا در‌ ‌انتخابات رياست جمهوري در مقابل ويولتا باريوس دچامورا‌ ‌شكست خورد، اما همچنان به عنوان شخصيتي پر اهميت در سياست نيكاراگوا باقي‌ ‌ماند. وي در انتخابات 1996 و 2001 نيز كانديداي رياست جمهوري بود تا اينكه در سال‌ ‌‌2006‌‌ ‌مجددا به اين سمت برگزيده شد‌‌. ‌گفتني است كه اورتگا در‌ ‌خانواده‌اي متوسط متولد شد. والدين او ‌‌از مخالفان رژيم سوموزا بودند و خود او هم در سن 15 سالگي به دليل‌ ‌فعاليتهاي سياسي دستگير شده بود.در سال 1963، اورتگا وارد دانشگاه سنتروآمريكانا‌ ‌واقع در ماناگوا‌ ‌شد و به زودي به‌ FSLN ‌كه در آن زمان‌ ‌گروهي زيرزميني بود، پيوست‌‌. ‌

‌او در سال 1967 به اتهام مشاركت در سرقت بانك‌ ‌به زندان افتاد و بالاخره در سال 1974، در معاوضه با گروگانهاي طرفدار سوموزا همراه با ديگر زندانيان ساندنيستا آزاد شد. اورتگا پس از‌ ‌آزادي، بلافاصله به كوبا تبعيد شد و در آنجا چند ماه تحت تعليم چريكها قرار گرفت و‌ ‌بعد به طور مخفيانه به نيكاراگوا بازگشت. اورتگا در سال 2005 با روزاريو موريلو‌‌ ازدواج كرد.‌



انقلاب ساندنيستا 1990-1979‌

هنگامي كه سوموزا در سال‌ ‌‌1979‌‌ ‌توسط‌ FSLN ‌سرنگون شد، اورتگا به عضويت حزب پنج نفره احياي ملي‌‌ ‌‌درآمد. ‌

‌در سال‌ ‌‌1980‌‌، رونالد ريگان، رئيس جمهوري آمريكا جبهه آزاديبخش ساندنيستا را به حمايت از‌‌ ‌جنبشهاي انقلابي ماركسيستي در كشورهاي آمريكاي لاتين، با پيوستن به كوباي تحت حمايت‌ ‌شوروي محكوم كرد‌‌. ‌

‌در نوامبر 1984،‌ ‌اورتگا براي انجام انتخابات ملي درخواست داد و با 63% كل آرا برنده انتخابات شد و‌ ‌در 10 ژانويه 1985 در منصب خود به كار مشغول شد. بنابر ادعاي عده بسياري از ناظران‌ ‌مستقل، انتخابات 1984، آزادترين و منصفانه ترين انتخابات در تاريخ نيكاراگوا بوده‌ ‌است‌‌. ‌اورتگا در انتخابات سال‌ ‌‌1990‌‌، در مقابل ويولتا باريوس دچامورا، همكار سابقش در حزب، شكست خورد. چامورا توسط‌ ‌سازمان ضد ساندنيستا به نام اتحاديه مقابله ملي‌ ‌حمايت‌ ‌مي‌شد. بر خلاف آنچه انتظار مي‌رفت، چامورا در ميان بهت اورتگا برنده انتخابات شد.اورتگا در سخنراني اعطاي مقام خود در روز پس از اعلام نتايج، در اشاره به قدرتي كه‌‌ ‌در تعدادي از بخشها همچنان از آن جبهه آزاديبخش ساندنيستا بود، متعهد شد كه همچنان‌ ‌از پايين به حكمراني بپردازد.‌

اورتگا در سالهاي 1996 و 2001 باز هم‌ ‌در انتخابات شركت كرد، اما در هر دو مورد از آرنولدو آلمن‌ ‌و‌ ‌انريكه بولانوس‌ ‌شكست خورد. در اين دو انتخابات، مشكل اصلي رشوه‌ ‌خواري و فساد بود. در آخرين روزهاي رياست جمهوري اورتگا، از طريق يك سري اعمال‌ ‌قانوني به نام پيناتا‌‌(Pinata)، املاكي كه توسط دولت ساندنيستا تسخير شده بود(و‌ ‌بعضي از آنها ارزشي چند ميليوني يا حتي ميليارد دلاري داشتند) به عنوان اموال خصوصي‌ ‌عده اي از سران‌ FSLN ‌و اورتگا ثبت شد‌‌. ‌سياستهاي اورتگا در طي اين دوران‌ ‌تعديل يافت و او به تدريج و به خاطر اهداف سياسي خود از سخنان و ايده هاي ماركسيستي‌ ‌خود دست كشيد و به سوسياليسم دموكراتيك معتدلي گرايش يافت. گرايش او به مذهب‌ ‌كاتوليك نيز در سالهاي اخير شديدتر شد و اورتگا را به سوي تعدادي سياستهاي محافظه‌ ‌كارانه اجتماعي سوق داد. براي مثال در سال 2006، جبهه آزاديبخش ساندنيستا قانوني بر‌ ‌عليه سقط جنين در نيكاراگوا به تصويب رساند‌‌ و بالاخره تازه‌ترين انتخابات رياست جمهوري نيكاراگوا ، در پنجم نوامبر 2006 انجام‌‌ ‌شد. دانيل اورتگا، كانديداي جنبش آزاديبخش ساندنيستا با كسب 99/37 درصد آراء برنده اين‌ ‌انتخابات بود.‌